Σπύρος Καούρης - Τσαμπουκάς με τσαμπούνα
Πέμπτη, 08 Απριλίου 2010 14:00
Ψηφίστε αυτό το άρθρο
(5 Ψήφοι)
Read 571 times
Παραδοσιακά όργανα θεωρούμε στην Ελλάδα το κλαρίνο ή το βιολί, παρ’ όλο που στη σημερινή τους μορφή κατασκευάστηκαν πρώτα για τις ανάγκες της δυτικής κλασσικής μουσικής. Ακόμα και το κανονάκι και το ούτι δεν ήταν αρχικά όργανα παραδοσιακής αλλά έντεχνης μουσικής της ευρύτερης περιοχής της ανατολής.
Τα παλαιότερα χρόνια, παραδοσιακά όργανα ήταν φλογέρες, άσκαυλοι, ταμπουράδες, λύρες -διαφορετικές από τις σημερινές κρητικές- και πολλά άλλα, τα οποία ο ίδιος ο οργανοπαίχτης ή ένας ειδικευμένος συγχωριανός μπορούσε να κατασκευάσει. Τα όργανα αυτά φτιάχνονται από υλικά που παρέχει το περιβάλλον όπως καλάμια, δέρμα, τομάρια, κ.τ.λ.
Οι δυνατότητες στο κούρδισμα και στην έκταση είναι περιορισμένες και αυτός ο περιορισμός διαμόρφωσε τους σκοπούς που εκτελούσε. Αυτά τα όργανα δημιούργησαν αρχικά το χαρακτηριστικό ύφος της κάθε τοπικής παράδοσης. Τα κλαρίνα και τα βιολιά το υιοθέτησαν με αποτέλεσμα να εξελιχθούν ανάλογα με τις διαφορετικές τεχνικές δυνατότητες και τις επιρροές που δέχτηκαν. Υπάρχουν σκοποί με ονόματα όπως «φλογέρα» ή «τσαμπούνα» που προδίδουν και πρέπει να αποδοθούν με τρόπους που θυμίζουν την προέλευσή τους.
Τα πιο εξελιγμένα όργανα δυτικού τύπου έθεσαν τα παλιότερα στο περιθώριο.
Το «φυσικό» τους κούρδισμα αντιλαμβάνεται πλέον ως φάλτσο, παρ’ όλο που αντιπροσωπεύουν μια μουσική πρακτική χιλιάδων ετών.
Ο άσκαυλος είναι ένα πνευστό. Αποτελείται από τομάρι που φουσκώνεται με επιστόμιο και καλάμια που παράγουν τον ήχο.
Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο βασικοί τύποι άσκαυλων.
