Ancient Greek Music - The Lyre of Classical Antiquity...

Παραδοσιακὰ Κάλαντα

---

Τὰ Κάλαντα εἶναι ἔθιμο ποὺ διατηρεῖται ἀμείωτο ἀκόμα καὶ σήμερα μὲ τὰ παιδιὰ νὰ γυρνοῦν ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι σὲ ζεύγη ἢ καὶ περισσότερα καὶ νὰ τραγουδοῦν τὰ κάλαντα συνοδεύοντας τὸ τραγούδι τους μὲ τὸ τρίγωνο ἢ ἀκόμα καὶ κιθάρες, ἀκορντεόν, λύρες, ἢ φυσαρμόνικες. Τὰ παιδιὰ γυρνοῦν ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι, χτυποῦν τὴν πόρτα καὶ ρωτοῦν: «Νὰ τὰ ποῦμε;». Ἂν ἡ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν νοικοκύρη ἢ τὴν νοικοκυρὰ εἶναι θετική, τότε τραγουδοῦν τὰ κάλαντα γιὰ μερικὰ λεπτὰ τελειώνοντας μὲ τὴν εὐχὴ «Καὶ τοῦ Χρόνου. Χρόνια Πολλά». Ὁ νοικοκύρης τὰ ἀνταμοίβει μὲ κάποιο χρηματικὸ ποσό, ἐνῶ παλιότερά τους πρόσφερε μελομακάρονα ἢ κουραμπιέδες. Κάλαντα λέγονται τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, τῆς Πρωτοχρονιᾶς καὶ τῶν Φώτων καὶ εἶναι διαφορετικὰ γιὰ κάθε γιορτή.

Ἡ λέξη κάλαντα προέρχεται ἀπὸ τὴ λατινικὴ «calenda», ποὺ σημαίνει ἀρχὴ τοῦ μήνα. Πιστεύεται ὅτι ἡ ἱστορία τους προχωρεῖ πολὺ βαθιὰ στὸ παρελθὸν καὶ συνδέεται μὲ τὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα. Βρῆκαν, μάλιστα, ἀρχαία γραπτὰ κομμάτια παρόμοια μὲ τὰ σημερινὰ κάλαντα (Εἰρεσιώνη στὴν ἀρχαιότητα). Τὰ παιδιὰ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης κρατοῦσαν ὁμοίωμα καραβιοῦ ποὺ παρίστανε τὸν ἐρχομὸ τοῦ θεοῦ Διόνυσου. Ἄλλοτε κρατοῦσαν κλαδὶ ἐλιᾶς ἢ δάφνης, στὸ ὁποῖο κρεμοῦσαν κόκκινες καὶ ἄσπρες κλωστές. Στὶς κλωστὲς ἔδεναν τὶς προσφορὲς τῶν νοικοκύρηδων.

Τὸ τραγούδι τῆς Εἰρεσιώνης τῆς ἐποχῆς τοῦ Ὁμήρου, τὸ ἀπαντᾶμε σήμερα μὲ μικρὲς παραλλαγὲς στὰ κάλαντα τῆς Θράκης:«Στο σπίτι ἐτοῦτο ποὔρθαμε τοῦ πλουσιονοικοκύρη ν᾿ ἀνοίξουνε οἱ πόρτες του νὰ μπεῖ ὁ πλοῦτος μέσα νὰ μπεῖ ὁ πλοῦτος κι ἡ χαρὰ κι ἡ ποθητὴ εἰρήνη καὶ νὰ γεμίσουν τὰ σταμνιὰ μέλι, κρασὶ καὶ λάδι κι ἡ σκάφη τοῦ ζυμώματος μὲ φουσκωτὸ ζυμάρι».

Χριστουγέννων: Βυζαντινά, Κοτυόρων Πόντου, Πόντου, Καππαδοκίας, Σμύρνης, Σάμου, Δωδεκανήσου, Θράκης, Μακεδονίας, Αἰγαίου, Κρήτης, Κερκύρας, Πελοποννήσου, Πανελλήνια, Κάτω Ἰταλίας & τὸ τραγούδι «Χαρά»

Πρωτοχρονιᾶς: Μακεδονίας, Δυτικῆς Μακεδονίας, Χίου, Ἰκαρίας, Νάξου, Κρήτης, Κέρκυρα, Κεφαλλονιᾶς, Ζακύνθου, Πανελλήνια

Φώτων: Πανελλήνια

Περπινιάδης-Βάλε με στην αγκαλιά σου

....O Σμυρνιός δημιουργός Βαγγέλης Παπάζογλου ήταν παντρεμένος με την Αγγελική Παπάζογλου. Η γυναίκα του ήταν τυφλή. Οι δυό τους έμεναν σε μια παράγκα, όπως οι περισσότεροι πρόσφυγες.
Κάποιο βράδυ έβρεχε ραγδαία. 

Ο Βαγγέλης βρισκόταν στο κέντρο όπου έπαιζε και η Αγγελική ήταν μόνη στο σπίτι. Η οροφή της παράγκας έμπαζε από παντού και η Αγγελική μη μπορώντας να κάνει κάτι, τρομαγμένη και βρεγμένη από την κορφή ως τα νύχια, έκλαιγε απεγνωσμένα.
Κάποια στιγμή αργά το βράδυ επιστρέφει ο Βαγγέλης από το μαγαζί που έπαιζε.
Παίρνει στην αγκαλιά του την Αγγελική και αρχίζει να την παρηγορεί. Παρατηρεί ότι μια γωνιά του κρεβατιού τους ήταν στεγνή. Παίρνει αγκαλιά την Αγγελική και την πηγαίνει να καθίσουν εκεί. Έπειτα από λίγο η βροχή δυνάμωσε ακόμη περισσότερο. Όλο το σπίτι και το κρεβάτι φυσικά είχαν γίνει λίμνη. Τότε ο Βαγγέλης ανοίγει μια ομπρέλα, παίρνει την Αγγελική στην αγκαλιά του και την κρατάει έτσι μέχρι το πρωί που κόπασε η βροχή. Η Αγγελική που έγραφε στίχους και τραγουδούσε, εμπνεόμενη από αυτό το περιστατικό, έγραψε τα παρακάτω στιχάκια, στα οποία έβαλε μουσική ο Βαγγέλης Παπάζογλου.

Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα κλασσικότερα και ομορφότερα Ελληνικά τραγούδια όλων των εποχών, που ακούγεται ακόμη, παρότι έχει συμπληρώσει πάνω από 70 χρόνια ζωής.
"Βάλε με στην αγκαλιά σου για να κοιμηθώ κοντά σου
Βάλε με, φως μου, βάλε με και πριν να φέξει βγάλε με"

Loxandra Ensemble (Λωξάντρα) - Ti se mellei esenane (Τι σε μέλλει εσέναν...

Στ. Κουκουλάρης (Αυτοσχεδιασμός &' Καβοντορίτικο)

“ΠΕΡΓΑΜΟΣ” Στάθης Κουκουλάρης

Αϊβαλιώτικο - Βασιλόπουλος*Καραντίνης

Αρχαία Ελληνικά Μουσικά όργανα !

Didgeridoo and Chapman Stick live ... Καμία σχέση !

Φτιαχνοντας μια μαντουρα..

Ο μεγάλος ζουρνατζής Χρήστος Καρακώστας από το Φλάμπουρο Σερρών !

Ο μεγάλος ζουρνατζής

Χρήστος Καρακώστας

από το Φλάμπουρο Σερρών !

Θαλασσάκι (με τσαμπούνα) - Παραδοσιακό Καλύμνου

Παραδοσιακό Καλύμνου - ΝΑΤΣΑ-ΝΑΤΣΑ ΓΑ - Νικόλας Καλιδώνης

Τέρπανδρος Αντισσαίος. Ο θεμελιωτής της ελληνικής μουσικής – Απόστολος Ε...

ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ

ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ

Τα κυριότερα μουσικά όργανα που συναντάμε στη νησιά των Δωδεκανήσων είναι η τσαμπούνα, η λύρα και το βιολί, ενώ κυριότερα όργανα συνοδείας είναι το λαούτο και το σαντούρι. Η τσαμπούνα     Η τσαμπούνα ή άσκαυλος είναι μουσικό όργανο το οποίο ανήκει στην κατηγορία των πνευστών. Εμφανίστηκε στην Ελλάδα μεταξύ του 1ου και του 2ου αι. μ.Χ. και έχει δυο ονομασίες. Στα νησιά παίρνει το όνομα τσαμπούνα, ενώ στη Μακεδονία και τη Θράκη γκάιντα είναι η ονομασία του μελωδικού αυτού οργάνου. Παίζεται συνήθως από βοσκούς ή γεωργούς που το κατασκευάζουν οι ίδιοι. Στα Δωδεκάνησα συναντάται κυρίως στην Πάτμο, στην Κάλυμνο και την Κάρπαθο (κυρίως στην Όλυμπο).     Χαρακτηριστικό είναι το  οξύ ηχόχρωμα και ο δυνατός ήχος. Κατασκευασμένο από δέρμα κατσίκας ή εριφίου κατάλληλα επεξεργασμένο και το επιστόμιο καλάμι, από ξύλο ή κόκκαλο.       Η λύρα      Η λύρα είναι το πιο βασικό μουσικό όργανο της αρχαίας Ελλάδας, σύμβολο του Θεού της μουσικής και του φωτός, του απολλώνειου πνεύματος. Τον

ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ !

ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ  ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Μουσικά όργανα στη Θράκη είναι σήμερα το βιολί, το κλαρίνο, το ούτι, ο ζουρνάς, επίσης το νταούλι και η ποιμενική φλογέρα. Παλαιότερα ήταν και το κανονάκι, το μεσαιωνικό ψαλτήριο.

Όργανα όμως με περισσότερο τοπικό χαρακτήρα σε χρήση και σήμερα είναι η λύρα, η γκάιντα, η μασιά, η ταραμπούκα και ο νταιρές.

Η Θρακιώτικη λύρα είναι αχλαδόμορφη με τρεις χορδές. Είναι δε δύο ειδών, η καμπάδικη, ελαφριά, μικρή και λεπτόηχη και η τσαουσάνικη που είναι βαρόηχη.Το δοξάρι της είναι ο πρόδρομος της ιστορικής εξέλιξης του τόξου των εγχόρδων οργάνων.

ΓΚΑΪΝΤΑ

Η Γκάιντα ή γκάιδα ή γάιδα ή τουλούμι ή άσκαυλος αποτελείται από ένα ασκί, επιστόμιο και τμήμα παραγωγής του ήχου, το οποίο αποτελείται από δύο ξεχωριστούς αυλούς. Ο ένας είναι κοντός με τρύπες και δίνει τη μελωδία και ο άλλος μακρύς χωρ΄ις τρύπες που δίνει ένα φθόγγο.Η γκάιντα κατασκευάζεται συνήθως από τον ίδιο το γκαιτατζή από δέρμα κατσίκας,προβάτου.

ΜΑΣΑ (ΜΑΣΙΑ)

Ρυθμικό κρουστό όργανο της Θράκης. Είναι όργανο της δημοτικής μουσικής και

Top 10 World's STRANGEST MOST BIZARRE Musical Instruments Ever Invented ...

ΜΑΡΤΣΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ - ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΜΠΑΛΤΖΑΚΗΣ _ ΚΟΝΤΥΛΙΕΣ ΜΕ ΜΠΑΝΤΟΥΡΑΚΙ (CR...

ΜΠΑΝΤΟΥΡΑΚΙ!  CRETA

Παρακάλαμος. Ο Γιάννης Χαλδούπης με την κομπανία του σε Παρακαλαμιώτικα στο Λονδίνο!

Γεια σου ρε Γιάννη με το κλαρίνο σου

Οι φίλοι μου που φύγαν

Λύρα-παίκτης της Νισύρου

• Σχετικά με
• Ιστορίες
• Εφημερίδα
• Εκπαίδευση
• Νέα
• Τροχόσπιτο DocFest
• ελ
• en

Λύρα-παίκτης της Νισύρου

Ο Ντίνος Παπαδελιάς αφιερώθηκε στην κατασκευή λύρας. Δεν πωλεί τα όργανα του. Τους προσφέρει, καθώς πιστεύει ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η ποιότητα του έργου του.

---

Σκηνοθεσία - Μοντάζ
Αλεξάνδρα Σαλίμπα, Κωνσταντίνος Κουκουλής

---

Πορτρέτα    Παράδοση   

---

ΜουσικήΝίσυρος

---

Dinos Papadelias είναι ο καλλιτέχνης του οποίου η τέχνη ξεφεύγει από την ηχώ του. Η προσωπικότητά του, αν και έντονη, δεν επιβάλλεται. Θυσιεύει τον εαυτό του. Συνεχώς εξυπηρετεί και παλινδρομεί για το δώρο που του δόθηκε. Ένας αυτοδίδακτος τεχνίτης στην κατασκευή της λύρας και του βότσαλου, ξέρει ότι η ομορφιά και η αλήθεια πρέπει να μοιραστούν. Έκανε την πρώτη του λύρα με μια φωτογραφία από μια ελληνική σφραγίδα. Rapt από τη φωνή και τη μουσική της λύρας, αφοσιώθηκε στην κατασκευή του. Δεν πωλεί τα όργανα του. Τους προσφέρει, καθώς πιστεύει ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η ποιότητα του έργου του. Η δημιουργικότητα και η θάρρος του εκπέμπουν σπίθες από την αγάπη του για τη λύρα και την βαθιά του πίστη σε μια πραγματικότητα που προσπαθεί να επιτύχει. Το Dinos είναι ένα αναπόσπαστο και οργανικό σώμα της Νισύρου, που εκρήγνυται με φωτιά, πέτρα και θάλασσα.

Locomondo - Ikariotikos - Official Audio Release

Εκπληκτική εκτέλεση του Ικαριώτικου, μπράβο σας !!!

Αρχαία Ελληνικά Μουσικά όργανα

Σωκράτης Μάλαμας - Φάλτσος χρησμός.Έξω.(DVD)

Επιτάφιος του Σείκιλου, – Το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι.

Most ancient song - Ο Επιτάφιος του Σείκιλου – Το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι.

“Όσο ζεις, να λάμπεις. Μη λυπάσαι καθόλου. Η ζωή είναι σύντομη.

Ο χρόνος οδηγεί στο τέλος”.

“Οσον ζής φαίνου. Μηδέν όλως σύ λυπού.

Προς ολίγον εστί το ζήν. Το τέλος ο χρόνος απαιτεί”.

The Greek Folk Instruments: Canonaki Κανονάκι Qanun

παραδοσιακά μουσικά όργανα

Ελληνικά μουσικά όργανα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ελληνική μουσική
Γενικά θέματα
•Αρχαία ελληνική μουσική •Μουσικό σύστημα της Αρχαίας Ελλάδας •Βυζαντινή μουσική •Ελληνικά μουσικά όργανα•Ελληνικοί χοροί •Ελληνική παραδοσιακή μουσική •Επτανησιακή σχολή •Εθνική μουσική σχολή •Εθνική Λυρική Σκηνή
Είδη
•Εκκλησιαστική μουσική (Βυζαντινή) •Οπερέτα •Ροκ•Χιπ χοπ•Πανκ •Νέο κύμα•Έντεχνο•Σύγχρονο •Νησιώτικα•Δημοτικό •Ρεμπέτικο•Λαϊκό
Μέσα και παρουσιάσεις
Μουσικά βραβεία	•Βραβεία Αρίων •Mad Video Music Awards •Μουσικά Βραβεία Ποπ Κορν
Μουσικά φεστιβάλς	•Φεστιβάλ Αθήνας •Φεστιβάλ Επιδαύρου •Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης •River Party •Terra Vibe
Μουσικά μέσα	•Δίφωνο•MAD TV (MAD World, Blue) •MTV Ελλάδας
Εθνικά τραγούδια
Ύμνοι	Ύμνος εις την Ελευθερίαν
Τοπική μουσική
Σχετικές περιοχές	•Κύπρος•Πόντος •Κωνσταντινούπολη •Νότια Ιταλία
Είδη κατά περιοχή	•Νησιά του Αιγαίου •Κεντρική Ελλάδα •Κρήτη•Ήπειρος •(Πολυφωνικό τραγούδι) •Ιόνια νησιά•Μακεδονία •Πελοπόννησος •Θεσσαλία•Θράκη

Ως ελληνικά μουσικά όργανα εννοούνται τα μουσικά όργανα της κλασικής αρχαιοελληνικής και βυζαντινής περιόδου, έτσι όπως καταγράφονται σε αρχαιολογικές ή φιλολογικές μαρτυρίες των σχετικών περιόδων και το γενικό εννοιολογικό πλαίσιο που διαμορφώνεται σχετικά με τη χρήση τους στο πέρασμα του χρόνου και η σχέση τους με τη σύγχρονη ταξινομία των μουσικών οργάνων.

Πίνακας περιεχομένων

  [Απόκρυψη] 

• 1Κατηγορίες οργάνων στην κλασική αρχαιοελληνική και βυζαντινή περίοδο
• 2Χρήσεις των οργάνων στην αρχαιοελληνική κλασική περίοδο
• 3Ιδιαίτερες χρήσεις των οργάνων στη βυζαντινή περίοδο
• 4Συνοπτικές συγκρίσεις με το παρόν
• 5Σύνοψη
• 6Παραπομπές-σημειώσεις
• 7Βιβλιογραφία
• 8Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Κατηγορίες οργάνων στην κλασική αρχαιοελληνική και βυζαντινή περίοδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ταξινόμησης των μουσικών οργάνων της κλασικής αρχαιοελληνικής περιόδου. Βάσει της σύγχρονης ορολογίας των μουσικολόγων του 20ού αιώνα Έριχ φον Χορνμπόστελ (Erich von Hornbostel) και Κουρτ Ζακς (Kurt Sachs) τα μουσικά όργανα διαιρούνται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες, τα χορδόφωνα ή έγχορδα, τα αερόφωνα ή πνευστά, τα μεμβρανόφωνα και ιδιόφωνα ή κρουστά^[1]. Οι ίδιες κατηγορίες απαντώνται και στα μουσικά όργανα της κλασικής περιόδου, που συνόδευαν θρησκευτικές ή κοσμικές εκδηλώσεις.

Τα χορδόφωνα είναι τα όργανα που διαθέτουν χορδές, προσαρμοσμένες σε ηχείο. Η διέργεση των χορδών παράγει συγκεκριμένο ήχο και στην αρχαία Ελλάδα υπάρχουν αναφορές μόνο για νυκτά έγχορδα όργανα. Τούτη η μείζων κατηγορία με τη σειρά της υποδιαιρείται σε τρεις ομάδες, τα έγχορδα της οικογένειας της λύρας και της κιθάρας, τα πολύχορδα έγχορδα, όπως είναι οι άρπες και τα ψαλτήρια και τα έγχορδα της οικογένειας του λαούτου, με βραχίονα^[2].

Τα αερόφωνα με τη σειρά τους είναι όργανα που παράγουν ήχο με το εμφύσημα του μουσικού σε ένα σωλήνα. Τα αερόφωνα ως μείζων κατηγορία υποδιαιρούνται σε δύο ομάδες. Σε εκείνα που δε διαθέτουν επιστόμιο^[3] με ανοικτό ή κλειστό άκρο και εκείνα που διαθέτουν επιστόμιο είναι αυλοί με γλωττίδες ή σάλπιγγες με επιχείλιο επιστόμιο^[4].

Εντέλει τα κρουστά, δηλαδή τα μεμβρανόφωνα, μαζί με τα ιδιόφωνα διαδραμάτισαν τον δικό τους ρόλο στην αρχαία ελληνική μουσική. Το σημαντικότερο μεμβρανόφωνο που απαντάται στην αρχαία Ελλάδα είναι το τύμπανο, ενώ στα ιδιόφωνα συμπεριλαμβάνεται το σείστρο, τα κρόταλα και τα κύμβαλα^[5].

Σε ό,τι αφορά στη βυζαντινή περίοδο τα όργανα ως προς τον τρόπο παραγωγής του ήχου διατηρούν τις τρεις μείζονες κατηγορίες που αναφέρθηκαν, αλλά παρατηρείται περιορισμός στη χρήση τους κυρίως στις επικράτειες του παραεκκλησιαστικού, του κοσμικού και του βυζαντινού στρατού^[6].

Τα χορδόφωνα, τα τοξωτά έγχορδα, στην προκειμένη περίπτωση, περιλαμβάνουν τις κιθάρες, όπως η αχλαδόσχημη λύρα με δοξάρι και η οικογένεια του λαούτου (πανδούριν, θαμπούριν, ταμπούριν) και τα πολύχορδα, την οικογένεια της άρπας/ψαλτηρίου (σαντούρι, νυκτό κανονάκι και άρπα)^[7]

Τα απαντώμενα αερόφωνα περιλαμβάνουν όργανα με ή χωρίς επιστόμιο, αν και οι μαρτυρούμενες ονομασίες δεν είναι ασφαλή μέσα για να διαπιστώσουμε τη συνέχεια της κλασικής παράδοσης. Εδώ περιλαμβάνονται οι αυλοί (σουραύλια, πλαγίαυλοι), το εκκλησιαστικό όργανο, η τούμπα, η σάλπιγγα, το βούκινο και η σύριγγα του Πανός^[8].

Όσον αφορά στα κρουστά, μαζί με τα τύμπανα φαίνεται πως χρησιμοποιούνταν και ιδιόφωνα, όπως κρόταλα, κύμβαλα, σείστρα, πληθία, παρόμοια με το σημερινό ντέφι και ανακαράδες, μικρά ημισφαιρικά τύμπανα περσοαραβικής προέλευσης^[6].

«ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ… Η “ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ” ΣΤΑ ΚΡΟΥΣΤΑ» 10Aπρ2016 – Το Αλάτι Της Γης

10Aπρ2016 – Το Αλάτι Της Γης:  

«ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ… Η “ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ” ΣΤΑ ΚΡΟΥΣΤΑ»

Το «Αλάτι της Γης», είναι αφιερωμένο σε μια σπάνια «συνάντηση κορυφής» με τους κορυφαίους δεξιοτέχνες στα λαϊκά κρουστά: νταούλια, τουμπελέκια, ντέφια, τουμπάκια, κουτάλια, ζίλια, ποτηράκια, μασιές, ακόμη και… κουδούνια! Δεν είναι υπερβολή το να ειπωθεί ότι οι εξαιρετικοί μουσικοί που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της εκπομπής αποτελούν με τη σύμπραξή τους την «Εθνική Ελλάδας» στα κρουστά!
Ο τεράστιος πλούτος και η ποικιλία των ελληνικών παραδοσιακών ρυθμών, μέσα από ένα μουσικό ταξίδι σ’ όλες τις περιοχές του Ελληνισμού. Η σχέση του μουσικού με το χορευτή, σ’ ένα δυναμικό γλέντι με επιλεγμένους χορούς που καλύπτουν όλο το φάσμα της ελληνικής ρυθμολογίας.
Παίζουν κρουστά οι: Βαγγέλης Καρίπης, Μιχάλης Κλαπάκης, Πέτρος Κούρτης, Κώστας Μερετάκης, Ανδρέας Παπάς και Μανούσος Κλαπάκης. Επίσης, ειδικά για την εκπομπή ταξίδεψαν από την Άρτα ο Σπύρος Αλεύροντας (δεξιοτέχνης στο ηπειρώτικο ντέφι) και από τη Μακεδονία ο Ηλίας Δημάνος (δεξιοτέχνης στο νταούλι).
Στην εκπομπή αυτή, όπου πρωταγωνιστούν τα κρουστά, οι ρόλοι αντιστρέφονται και τα μελωδικά όργανα παίζουν αυτή τη φορά το ρόλο «συνοδείας»! Συμμετέχουν οι μουσικοί: Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο), Γιώργος Κοντογιάννης (λύρα), Ανδρέας Νιάρχος (φλογέρα), Γιάννης Σέρβος (τσαμπούνα), Ηλίας Υφαντίδης (ποντιακή λύρα), Κώστας Φόρτσας (κλαρίνο, γκάιντα).

Χορεύουν και τραγουδούν μέλη του Εργαστηρίου Ελληνικής Μουσικοχορευτικής Παράδοσης «Χορεία» (επιμέλεια: Φώτης Βελισσαρόπουλος).