Η εσωτερική σύνδεση μουσικής και μαθηματικών στην Αρχαία Ελλάδα !

Η εσωτερική σύνδεση μουσικής και μαθηματικών στην Αρχαία Ελλάδα


Η μουσική στους αρχαίους πολιτισμούς ήταν κάτι παραπάνω από ευχαρίστηση για το αυτί. Ήταν η άλγεβρα των μεταφυσικών θεωριών, η γνώση της οποίας δινόταν μόνο σε μυημένους, αλλά οι αρχές της μέσω του συλλογικού υποσυνείδητου έτρεφαν, επηρέαζαν και εκπαίδευαν τις πλατιές μάζες. Αυτό την έκανε ένα πανίσχυρο όργανο ηθικής διαπαιδαγώγησης, όπως είπε ο Κομφούκιος.

Η μουσική συνδέεται στην αρχαία Ελλάδα άμεσα με την ενέργεια και ως εκ τούτου με δυνάμεις που χαρακτηρίζονται ως «υπερφυσικές».
Για παράδειγμα, ο Αμφίων, ο εφευρέτης της κιθαρωδίας, δηλαδή τραγουδιού με συνοδεία κιθάρας, ήταν και ο πρώτος θνητός που έπαιξε λύρα , την οποία διδάχτηκε από τον Ερμή ή από τον πατέρα του τον Δία. Κατά την παράδοση, με τη λύρα και το τραγούδι του μάγευε τις πέτρες, έτσι ώστε από μόνες τους τοποθετούνταν και στερεώνονταν, χτίζοντας τα τείχη της Θήβας με τις επτά πύλες (μία για κάθε χορδή της λύρας του).
Οπωσδήποτε όμως, η ενέργεια της μουσικής μεταστοιχειώνει και τον ίδιο τον άνθρωπο, όπως αναφέρεται στα Πολιτικά (Η΄, 1339Α-1342Β, V, 3-VII, 11) του Αριστοτέλη, κατά τον οποίο η αποστολή της μουσικής είναι τριπλή:
1. «παιδιάς ένεκα και αναπαύσεως» - για ψυχαγωγία και ανάπαυση 
2. «προς αρετήν τι τείνειν την μουσικήν… και το ήθος ποιόν τι ποιείν» - γιατί μπορεί να ασκήσει ευεργετική επίδραση στη διαμόρφωση του χαρακτήρα 
3. «προς διαγωγήν… και προς φρόνησιν» - μπορεί να συμβάλει στη διανοητική και αισθητική απόλαυση και καλλιέργεια.

Οι μελετητές κατανοούν σήμερα τη μαθηματική βάση της μουσικής, αλλά

Αρχαίων Ήχων Άρμοσις - Εκπαιδευτική Τηλεόραση (ΕΤ1)



   Η ταινία «ΑΡΧΑΙΩΝ ΗΧΩΝ ΑΡΜΟΣΙΣ» καταδεικνύει τη σημαντικότητα της Μουσικής σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και συνοδεύει τον Έλληνα σε όλους τους τομείς της ζωής του, από τη γέννηση ως το θάνατο, στον πόλεμο και στην ειρήνη, στην ιδιωτική και στη δημόσια ζωή. 

Η Μουσική σε συνδυασμό με το λόγο και την όρχηση συνδέεται με το θεϊκό - μεταφυσικό στοιχείο, διαμορφώνει και εμπλουτίζει τους Μύθους, κυριαρχεί στη λατρεία, στην άσκηση της ιατρικής πρακτικής, διαπλάθει ήθη και φρόνημα.
Ο Έλληνας «κατακλύζεται» από Μουσική. Η μουσική του παιδεία του επιτρέπει να περνάει αβίαστα από το ρόλο του ακροατή στο ρόλο του δημιουργού. Κανένας δεν αποκλείεται από τη μουσική δραστηριότητα. Καθώς οι εποχές εναλλάσσονται και περνάμε από το Μύθο στην εποχή του Ομήρου και από την εποχή των Λυρικών στην Kλασική εποχή, η Μουσική παραμένει πάντοτε μία σταθερή αξία, αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητας, κριτήριο ευζωίας και βασικό χαρακτηριστικό του αριστοκρατικού ήθους.

Διατηρώντας τις απαραίτητες επιφυλάξεις ως προς την ταυτοποίηση των μουσικών οργάνων, παρουσιάζονται τα πιο ευρέως διαδεδομένα, ενώ παράλληλα, αποδίδονται μουσικά κομμάτια, που αποτελούν σημαντικότατα μουσικά τεκμήρια τα οποία έχουν διασωθεί.
Η διαχρονικότητα της μουσικής αν και δεν αποδεικνύεται μέσα από τον ήχο, υποδηλώνεται όμως εύστοχα με το λόγο, όπου αυτός έχει διασωθεί ή μερικώς αποκατασταθεί. Ο θεατής μέσα από την εικόνα και τον ήχο μεταφέρεται σε μία άλλη πραγματικότητα ζωντανή και γοητευτική που αποδεικνύει ότι η Μουσική είναι Ενιαία και Παγκόσμια.
Ειρήνη Kαραβόλου - Φιλόλογος - Υπεύθυνη ταινίας

H ιστορία των μουσικών οργάνων

 H ιστορία των μουσικών οργάνων 


  1. Το drum set πρωτοεμφανίστηκε το 1880 όταν οι μπάντες της εποχής μετέφεραν την μουσική τους από τις παρελάσεις στις κλειστές αίθουσες. Οικονομικοί λόγοι αλλά και ο περιορισμένος χώρος απαιτούσαν έναν μόνο μουσικό που να συνδυάζει και να παίζει με επιτυχία όλα τα παραδοσιακά κρουστά μπάντας(ταμπούρο, κάσα, πιάτα). Έτσι τα πεντάλ, με τα οποία τα πόδια θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται όπως και τα χέρια, απέκτησαν μεγάλη σημασία. Ήδη από το 1850 υπήρχαν διάφοροι τύποι πενταλ. Σε ένα τύπο μάλιστα ήταν δυνατό το πόδι να χτυπάει ταυτόχρονα την κάσα και ένα πιάτο.Το πρώτο ανεξάρτητο πεντάλ κατασκευάστηκε από τον Ludwig το 1909 και θυμίζει πολύ τα σύγχρονα μοντέλα. Η εποχή του ρόκ έφερε επανάσταση στον κατασκευαστικό τομέα. Τα μεταλλικά εξαρτήματα, βασεις όπως τα πεντάλ, στεφάνια κτλ έγιναν πολύ πιο γερά για να αντέχουν στην σκληρή δοκιμασία από τα αλύπητα χτυπήματα των ρόκ ντράμερ. Τα δέρματα αντικαταστάθηκαν από πλαστικές ύλες για μεγαλύτερη σταθερότητα και αντοχή στον χρόνο. Πολλοί ντράμερ χρησιμοποιούν μεγάλα σέτ με κάσες και στα δύο πόδια καθώς και μεγάλο αριθμό τόμ και πιατινιών, κυρίως στην ρόκ μουσική. Αντίθετα στην Τζάζ οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τα απολύτως απαραίτητα, δηλαδή ταμπούρο, κάσα, χάι χάτ, δύο πιατίνια και δύο τόμ. Τα ηλεκτρονικά ντράμς χρησιμοποιούνται αρκετά κυρίως στο στούντιο ηχογράφησης. Οι ήχοι που διαθέτουν σήμερα είναι πολύ καλοί, με εξαίρεση ίσως τα πιατίνια που δύσκολα αναπαράγονται ακόμη κι από τους καλύτερους δειγματολήπτες (samplers).  
  2. ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ

ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΡΧΑΙΑΣ  ΕΛΛΑΔΑΣ
  • H ΛΥΡΑ, Η ΦΟΡΜΙΓΞ, Η ΚΙΘΑΡΙΣ, Η ΒΑΡΒΙΤΟΣ, Η ΠΑΝΔΟΥΡΑ Ή ΠΑΝΔΟΥΡΙΣ, ΤΟ ΣΕΙΣΤΡΟ, Ο ΑΥΛΟΣ  &  Ο ΔΙΑΥΛΟΣ , Η ΣΥΡΙΓΞ ,  Η ΣΑΛΠΙΓΞ, 
  •                  ΤΟ ΤΥΜΠΑΝΟ , ΤΑ ΚΡΟΤΑΛΑ Ή ΚΡΕΜΒΑΛΑ , ΤΟ ΣΕΙΣΤΡΟ 



 ΥΛΙΚΑ:  καλάμι, έντερα για τις χορδές, καύκαλα χελώνας , δέρμα, ιχθυόκολλα και ξυλόκαρφα.
ΛΥΡΑ   ΥΛΙΚΑ :   2 ξύλα μήκους 30-40 εκ.,    ένα κυλινδρικό ξύλο  20 εκ.,
                 μανταλάκια,   ένα ξύλινο κουτί,  πετονιά ,   καρφάκια
Καρφώνουμε τα 2 ξύλα σε κάθε πλευρά  του κουτιού και στην άλλη άκρη τους  καρφώνουμε το κυλινδρικό ξύλο κάθετα σ’αυτά. Καρφώνουμε ένα καρφί που προεξέχει στο κάτω μέρος του κουτιού όπως στο σχήμα και από εκεί στηρίζουμε κομμάτια πετονιάς που περνάνε πάνω από ένα μανταλάκι κάθετα πάνω στο κουτί και καταλήγουν στο στρογγυλό ξύλο. Εκεί με ένα μανταλάκι το στηρίζουμε έτσι ώστε να είναι τεντωμένη και να μπορεί όμως το μανταλάκι να στρίβει για το κούρδισμα. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο για άλλες τέσσερις χορδές. Το όργανο αυτής της μορφής συναντιέται στην αρχαία Ελλάδα σε διάφορες μορφές και με διάφορες ονομασίες όπως «λύρα», «αιωρική κιθάρα», «πανδουρίς».

Ούτι

 Ούτι



Το ούτι είναι έγχορδο Βυζαντινό μουσικό όργανο, που κατάγεται από την Περσία και είναι αρκετά διαδεδομένο στις μουσικές της Μέσης Ανατολής αλλά και στην ελληνική παραδοσιακή μουσική. Συγγενεύει με το λαούτο.
Ετυμολογία
Το περσικό όργανο που οι Πέρσες το έλεγαν Μπαρπάτ (ούτι) έμοιαζε με το αιγυπτιακό ούτι που έπαιζαν στην εποχή των Φαραώ πριν 3.500 χρόνια. Οι άραβες πήραν τον τρόπο παιξίματος αυτού του οργάνου από τους Πέρσες. Αυτό λοιπόν το όργανο αργότερα ονομάστηκε από τους Άραβες al oud που σημαίνει στα αραβικά ξύλο και συγκεκριμένα ψηλό ξύλο. Από εκεί έχει πάρει το ούτι την τελική του ονομασία.
Ιστορία
Η αρχική του μορφή σίγουρα δεν ήταν αυτή που έχει σήμερα, κάτι που φαίνεται και σε παλιές γκραβούρες. Τα όργανα που ήταν έγχορδα όπως το ούτι ή το βιολί δεν τα γνώριζαν οι Άραβες. Τα έμαθαν από τους Βυζαντινούς, τους Πέρσες και τους Ρωμαίους μετά την εξάπλωση του Ισλάμ. Ο πρώτος Άραβας μουσικός που άρχισε να παίζει το ούτι ήταν ο Eben Sareeg και μετά

Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού Α-Ω

 Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού Α-Ω

Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού. Γράμματα ΑΒ


Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού. 
Γράμματα ΑΒ

                   (κλικ στον τίτλο)

Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού. Γράμμα Γ


Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού.

Γράμματα Γ

                       (κλικ στον τίτλο)
 

Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού.Γράμματα ΔΕΖΙ


Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού.

Γράμματα ΔΕΖΙ
                      
                      (κλικ στον τίτλο)
  

Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού. Γράμμα Κ


Λεξικό Ρεμπέτικου τραγουδιού.

Γράμμα K
        
                         (κλικ στον τίτλο)
 

Ένας Αιγινήτης οργανοποιός

Δημήτριος Μούρτζινος. Ένας Αιγινήτης οργανοποιός

        Από  την κ. Λεούση Χαρτοφύλακα Αννίτα
Ο Δημήτριος Μούρτζινος θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους παλαιούς οργανοποιούς. Γιαυτό αναζητούμε εδώ και καιρό μια φωτογραφία του. Παρόλο ότι έχω συναντήσει ανθρώπους που μου έχουν πει ότι έχουν δει φωτογραφίες του Δ. Μούρτζινου, μέχρι σήμερα καμιά δεν έχει έλθει στη δημοσιότητα. Ας ελπίζουμε ότι αυτό θα γίνει σύντομα. Όμως, αν δεν έχουμε ακόμα φωτογραφία του ίδιου του οργανοποιού, δεν είναι λίγο να δημοσιεύεται μια άγνωστη σε μας φωτογραφία του εργαστηρίου του.
    Η πρόθεση του φωτογράφου μάλλον  ήταν να αποτυπώσει την οδό Κολοκτρώνη στα 1905. Έλα όμως που σε πρώτο πλάνο ήταν η πρόσοψη του οργανοποιείου του Μούρτζινου! Έτσι λοιπόν η ιστορική αυτή φωτογραφία της πόλης, αποκτά για μας ένα πολύ ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Από άλλες πηγές της εποχής γνωρίζουμε ότι  γενικά ο Δ. Μούρτζινος είχε το εργαστήριό του σε διάφορα μαγαζιά της οδού Κολοκοτρώνη, αλλά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το 1905 το εργαστήριο βρισκόταν στον αριθμό 67.
Σύντομο βιογραφικό του Δ. Μούρτζινου
Ο Δημήτριος Μούρτζινος αναγνωρίζεται ως ένας από τους καλύτερους Έλληνες οργανοποιούς. Καταγόταν από την Αίγινα