ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΡΥΘΜΟΙ: 1.000 Ρυθμοί !!!!!!
- ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΡΥΘΜΟΙ: 1.000 Ρυθμοί !!!!!!:
- 1000 Ρυθμοί
- Παραδείγματα ρυθμών σε midi
Οργανοποιείο Παλμός _ Palmos Workshop
Θέματα οργανοποίας
1. Χρήστος Τσόνιας: χρώματα και υλικά σε μια «περίεργη» οργανοποιία
Το μικρό αγόρι μπαίνει με τη μαμά του σε ένα κατάστημα μουσικών οργάνων και ρωτάει απορημένο.
- Μαμά γιατί οι ηλεκτρικές κιθάρες έχουν χαρούμενα χρώματα ενώ οι κλασικές είναι τόσο μονότονα βαμμένες;
Η ερώτηση αυτή δεν ήταν μια «διπλωματική τρίπλα» του μικρού για να πείσει τη μαμά του να του αγοράσει μια φαντεζί ηλεκτρική κιθάρα. Στη συζήτηση που ακολούθησε μάθαμε ότι ο μικρός όχι μόνο μαθαίνει να παίζει κλασική κιθάρα αλλά την αγαπά και γνωρίζει αρκετά για τους μουσικούς του είδους αυτού. Η ερώτηση του είχε να κάνει με μια αισθητική αντίληψη η οποία συμβάδιζε με την ηλικία του και όχι με μια «μικρομέγαλη» θεώρηση της κλασικής μουσικής. Η σοβαρότητα ή μη, αντιμετώπισης της κλασικής μουσικής (όπως και κάθε είδους άλλωστε) δεν μπορεί να καθορίζεται από το φαίνεσθαι αλλά από το είναι.
Κιθάρα από ανακυκλωμένο χαρτί
Ξαναθυμήθηκα αυτή τη σκηνή βλέποντας διαδικτυακά τα μουσικά όργανα που κατασκευάζει ο ερασιτέχνης (όπως ονομάζει τον εαυτό του) Χρήστος Τσόνιας από την Κομοτηνή. Ο Χρήστος έχει ξεκινήσει πρόσφατα να κατασκευάζει μια σειρά από μουσικά όργανα χρησιμοποιώντας διάφορα «ανακυκλωμένα» υλικά όπως χαρτί, ύφασμα, δερματίνη σε διάφορες παραλλαγές και μίξεις. Χρησιμοποιεί φυσικές και τεχνητές ρητίνες και κόλλες για να σταθεροποιηθούν και να κολληθούν τα υλικά αλλά και κάποια μέρη από ξύλο. Κάθε κατασκευή είναι πρωτότυπη και μοναδική. Το αισθητικό αποτέλεσμα των μουσικών αυτών οργάνων είναι πολύ καλό. Τα υλικά που χρησιμοποιεί «χρωματίζουν» την εμφάνιση των μουσικών οργάνων με τρόπο μοναδικό. Ο ήχος τους έτσι τουλάχιστον όπως ακούγεται διαδικτυακά δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τα συμβατικά αντίστοιχα όργανα. Όπως μας είπε ο ίδιος βέβαια «ο ήχος είναι μια διαρκής αναζήτηση» για αυτό και προσπαθεί να συνεργάζεται με μουσικούς ερμηνευτές ώστε να βελτιώνει συνέχεια αυτή την τόσο βασική παράμετρο των μουσικών οργάνων. Τα μουσικά όργανα του Χρήστου δεν έρχονται να αντικαταστήσουν τα συμβατικά αλλά δίνουν μια διαφορετική διάσταση στην οργανοποιία και οπωσδήποτε προσθέτουν μια «χρωματιστή» πινελιά και μια μοναδικότητα στο instumentαrium των μουσικών οργάνων.
Βιολί 4/4 από λινάτσα
Άλλες κατασκευές του Χρήστου Τσόνια μπορείτε να δείτε εδώ: Chris Tsonias
Περισσότερε πληροφορίες μπορείτε να βρείτε αν βάλετε σε μια μηχανή αναζήτησης τις λέξεις Χρηστος Τσονιας ή Christos Tsonias
Στα παρακάτω link από το youtube μπορείτε επίσης να ακούσετε μια κλασική κιθάρα και ένα βιολί του Χρήστου.
1. http://www.youtube.com/watch?v=TFH2c48HBxc
2. http://www.youtube.com/watch?v=Rum8vLvUSjM
2. Εκδοτικές προσπάθειες σχετικές με την οργανοποιία
Το έχω δηλώσει πολλές φορές και το υποστηρίζω θερμά: κάθε έντυπη (αλλά και ηλεκτρονική[1]) δημοσίευση που αφορά την οργανοποιία μόνο πλούτο μπορεί να φέρει στη «μαγική αυτή τέχνη». Πλούτο που αφορά την καταγραφή, την ιστορία, την έρευνα αλλά και την κατασκευή per se. Η φτωχή ελληνική βιβλιογραφία περί οργανοποιίας έχει αρχίσει να εμπλουτίζεται δειλά δειλά τόσο σε πρακτικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο. Η διδακτορική διατριβή του μουσικολόγου Πέτρου Μουστάκα σχετικά με τα εργαστήρια οργανοποιίας μέχρι το 1940 (ελπίζουμε σύντομα να δοθεί και στην ευρύτερη δημοσιότητα), ανοίγει ένα παράθυρο στη γεμάτη σκόνη ιστορία της οργανοποιίας. Μια μικρή γεύση της έρευνας του πήραμε όσοι παραβρεθήκαμε στη διάλεξη που είχε κάνει στο πλαίσιο της έκθεσης «Κιθάρες και Μαντολίνα στη Σύγχρονη Ελλάδα» το Μάιο στο κτίριο Κωστής Παλαμάς του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σημαντικό επίσης και το βιβλίο του Νίκου Φρονιμόπουλου με τίτλο «Ο ταμπουράς του Μακρυγιάννη και η οργανοποιία του Λεωνίδα Γαΐλα» Εκδότης: Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Δωδώνη. Όπως μπορείτε να καταλάβετε και από τον τίτλο ο Φρονιμόπουλος εστιάζει την ιστορική αλλά και κατασκευαστική του έρευνα στον οργανοποιό Λ. Γαΐλα καταθέτοντας την άποψη του για τον ταμπουρά με αφορμή αυτόν του Μακρυγιάννη τον οποίο μάλιστα και είχε συντηρήσει.
Τέλος ο Αναστάσιος Κουμαρτζής αν και ερασιτέχνης οργανοποιός μας έχει δώσει το «Σκαφτό μπαγλαμαδάκι» αλλά και το τελευταίο του πόνημα « Αχλαδόσχημα Νυκτά Έγχορδα Μουσικά Όργανα: Σχεδίαση – Κατασκευή – Παραγωγή» από τις εκδόσεις iwrite.gr Publications.
Όλες αυτές οι δραστηριότητες σηματοδοτούν μια πορεία καταγραφής της γνώσης προς την κατεύθυνση της ελληνικής οργανοποιίας και προσθέτουν ένα λιθαράκι στον τεράστιο αυτό χώρο έρευνας. Είθε να υπάρξουν και άλλες τέτοιες προσπάθειες.
Νικόλας Τσαφταρίδης
Αραβικά Μουσικά Όργανα !
Αραβικά Μουσικά Όργανα
Παραδοσιακά, δυτικά Αραβοποιημένα και κρουστά
Το τυπικό παραδοσιακό Αραβικό μουσικό σύνολο ονομάζεται Ταχτ και αποτελείται από τέσσερα κυρίως όργανα: το ούτι, το νάι, το κανονάκι και το βιολί, και ένα βασικό κρουστό: το ρεκ. Κάποιες φορές το ρεκ αντικαθίσταται/συμπληρώνεται με την τάμπλα (όρος συχνά χρησιμοποιημένος αντί του όρου νταρμπούκα ή ντούμπεκ. Μην το συγχέετε με την Ινδική τάμπλα) ή το νταφ (είδος μπεντίρ), και τα μελωδικά όργανα μπορούν να συμπληρωθούν με το μπούζουκ. Στυλιστικά, τα μελωδικά όργανα χωρίζονται σε δύο οικογένειες τεχνικών χαρακτηριστικών: Σαχμπ (όργανα που παράγουν νότες διαρκείας), όπως το βιολί και το νάι, και Νακρ (νυκτά), όπως το ούτι και κανονάκι. Οι δύο αυτές οικογένειες αλληλοσυμπληρώνουν η μία την άλλη ώστε το ηχητικό αποτέλεσμα να είναι πλουσιότερο και πιο ολοκληρωμένο. Αραβοποιημένα όργανα είναι τα μη-Αραβικά όργανα που εισήλθαν στην Αραβική μουσική τον εικοστό αιώνα και γίνανε μέρος του Αραβικού ήχου εκείνης της εποχής. Τα περισσότερα από αυτά τα όργανα υπήρξαν καινοτόμα στην Αίγυπτο, όπου οι μουσικοί ανέπτυξαν νέες μορφές μελωδικής διάνθισης και τεχνικής που κάναν αυτά τα όργανα να ακούγονται Αράβικα. Κάποια αραβοποιημένα όργανα υπέστησαν τεχνική διαφοροποίηση κατασκευαστικά ώστε να προσαρμοστούν στο απαιτούμενα Αραβικά διαστήματα. Άλλα όργανα, λόγω αδυναμίας τεχνικής παρέμβασης παρέμειναν ως έχουν με το 12τονο ισοσκελισμένο τρόπο με τον οποίο κατασκευάστηκαν εξ αρχής. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το πιάνο, το ηλεκτρικό πιάνο, το οργκ (Αραβικό Όργανo), το Αρμόνιο Οριένταλ, το ακκορντεόν, η ηλεκτρική κιθάρα, και το ηλεκτρικό ταστομένο μπάσσο. Κάποια από αυτά τα όργανα μπορούν να προσαρμοστούν και να παράγουν τέταρτα του τόνου. Η ντραμς και τα ηλεκτρονικά κρουστά επίσης χρησιμοποιούνται κοινώς σε πιο μοντέρνα Αραβική ποπ/χορευτική μουσική. Το φλάουτο, σαξόφωνο, κλαρινέτο και τρομπέτα δεν έχουν απο την φύση λειτουργίας τους περιορισμό του 12τονου διαχωρισμού και έτσι επιτρέπουν μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στο κούρδισμα σε σχέση με τα υπόλοιπα δυτικά όργανα. Αυτά τα όργανα χρησιμοποιούνται σε ποικίλες επεκτάσεις στυλιστικές, ειδικά σε μοντέρνα Αραβικά Jazz Fusion είδη. Το βιολί, βιόλα, τσέλο, και κοντραμπάσσο είναι τα πλέον διαδεδομένα όργανα στην Αραβική μουσική, ειδικά στις μεγάλες ορχήστρες όπως η Ουμ Καλθούμ Ορχήστρα και η "Διαμαντένια Ορχήστρα" στην Αίγυπτο. Λόγω του ότι είναι άταστα όργανα, τα έγχορδα αυτά άνετα χρησιμοποιούνται χωρίς περιορισμό στα Αραβικά μακάμια.
Τα παραδοσιακά μουσικά όργανα στην Ελλάδα !
Τι εννοούμε όταν μιλάμε για τα « ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα ; »
Στην Παραδοσιακή μας μουσική έχουμε όργανα από όλες τις οικογένειες των οργάνων : 
2. Η κομπανία σε όλη τη στεριανή Ελλάδα , που αποτελείται από : κλαρίνο - βιολί - λαούτο και σαντούρι
3. ο ζουρνάς , το κλαρίνο , το ούτι , το κανονάκι , ο ταμπουράς είναι μόνο μερικά από την τεράστια ποικιλία λαϊκών μουσικών οργάνων που αριθμεί ο Ελληνικός Μουσικός Πολιτισμός . Πάμε να τα γνωρίσουμε ! Πνευστά ή Αερόφωνα: Λέγονται έτσι , γιατί ο ήχος τους παράγεται εάν φυσήξουμε μέσα σε έναν σωλήνα .
Χορδόφωνα : Λέγονται έτσι , γιατί ο ήχος τους παράγεται εάν κάνουμε μια χορδή να ταλαντωθεί με τα δάχτυλα ή με κάποιο άλλο μέσο .
Μεμβρανόφωνα : Λέγονται έτσι γιατί ο ήχος τους παράγεται εάν χτυπήσουμε με το χέρι μας ή με κάποιο άλλο μέσο μία μεμβράνη, που είναι στερεωμένη επάνω στο κυρίως σώμα του οργάνου ( το ηχείο του ) .
Ιδιόφωνα : Λέγονται έτσι όσα όργανα δεν έχουν μεμβράνες ή χορδές , αλλά ο ήχος παράγεται εάν χτυπήσουμε απευθείας το ίδιο το ηχείο του οργάνου .
|
  | Ζυγιά από τον Κίσσαμο Κρήτης : Ποια όργανα διακρίνετε ; Κομπανία από τη Μακεδονία: μπορείτε να ονομάσετε τα όργανα που βλέπετε στη φωτογραφία; |
 | Ζυγιά από το Ρέθυμνο Κρήτης : Πρόκειται για δύο σπουδαίους μουσικούς , τον Ανδρέα Ροδινό ( από αριστερά ) και τον Γιάννη Μπερνιδάκη ή «Μπαξεβάνη» όπως τον φώναζαν ( από δεξιά ) , που έζησαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα . |
 | Κομπανία από την Ήπειρο : Ποια όργανα διακρίνετε ; |
Ηπειρώτικο μοιρολόι από έναν σπουδαιο Έλληνα μουσικό, τον Πετρο-Λούκα Χαλκιά. Μπορείτε να διακρίνετε τα σημεία όπου το κλαρίνο μιμείται το ανθρώπινο κλάμα; Μανταλένα: Τραγούδι με προέλευση από την Κωνσταντινούπολη, που χορεύεται στα βήματα του πολίτικου καρσιλαμά. Εδώ, δεξιοτεχνικά παιγμένο από τον κορυφαίο στο παραδοσιακό βιολί Κυριάκο Γκουβέντα, με το βιολί ως όργανο μελωδίας. |
Αυτοσχεδιασμός με κανονάκι σε ήχο Β΄ (Δεύτερο) : η παραδοσιακή μας μουσική γράφτηκε επάνω στους ήχους της Βυζαντινής μουσικής και όχι στις κλίμακες της Δυτικοευρωπαϊκής μουσικής... |
Αχλαδόσχημη λύρα: ένας μεγάλος και έμπειρος λυράρης, ο Βασίλης Σκουλάς, δοκιμάζει για πρώτη φορά τη συγκεκριμένη λύρα, της οποίας η κατασκευή μόλις τελείωσε. Δείτε με πόση προσοχή παρατηρεί το καινούριο όργανο που κρατά στα χέρια του... |
Ο Ρεμπέτης της Αίγινας.: - Θανάσης Αθανασίου - Ερχονται ωρες και στιγμές
Ο Θανάσης Αθανασίου ( σκηνές από ενα ντοκιμαντέρ του BBC για το ρεμπέτικο)
σε ένα δικό του τραγούδι. Απο μια συνέντευξη που έδωσε το 1976.
Γεννήθηκε το 1912 στη Σαντορίνη.Έπαιξε κοντά στον Γκόγκο (Μπαγιαντέρα),
τον Μάρκο, τον Μπάτη, τον Δελιά, τον Σπυράτο ,Παπαϊωάννου, Τζουανάκο,
Τατασόπουλο, Καλύβα, τον Σταμάτη και πολλούς άλλους.
Το 1933 ο Θανάσης Αθανασίου γράφει τα πρώτα του τραγούδια.
Το πρώτο τραγούδι το ερμηνεύει ο Στράτος Παγιουμτζής,
«Κάτω στο Πασαλιμάνι μια μικρή συνάντησα».
Γιώργος Μπατζανός(Yorgo Bacanos)-Rast Taksim
Ο Γιώργος Μπατζανός αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση μουσικού. Θεωρείται ο καλύτερος και αξεπέραστος μέχρι σήμερα εκτελεστής του ουτιού στην τουρκία, και ένας από τους κορυφαίους σ’ όλη την Εγγύς Ανατολή, αν και έχουν περάσει είκοσι χρόνια από το θάνατό του. Ήταν Ρωμηός, τσιγγάνικης καταγωγής, από σηματικότατη οικογένεια, και μεγάλωσε στο πολυεθνικό περιβάλλον της Κωνσταντινούπολης. Αυτά τον καθόρισαν ως άνθρωπο και τον ανέδειξαν ως μουσικό. Από μικρό παιδί ως τα γεράματα υπήρξε εραστής της τέχνης των ήχων. Τον χαρακτήριζε η παροιμιώδης κλίση και ευαισθησία των τσιγγάνων στη μουσική. Από την άλλη, είχε ζυμωθεί με τη λαμπρή εκκλησιαστική παράδοση της βυζαντινής μουσικής και είναι γνωστές οι φιλικές του σχέσεις με τους Άρχοντες Πρωτοψάλτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Και όλα αυτά στην Πόλη των αρχών του αιώνα, με την πληθυσμιακή και πολιτιστική πολυσυλλεκτικότητα και το κοσμοπολίτικο περιβάλλον, ως τη δεκαετία του 60΄, όπου βαθμιαία μεταβάλλονται σαρωτικά τα πάντα…
Αλέξανδρος Κωνσταντίνου: Το κανονάκι
Το κανονάκι
-
Μουσικά όργανα ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΩΝ 1. Τα όργανα (παιχνίδια, λαλ...
-
ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ Σ' αυτό το κείμενο έχω συγκεντρώσει μια σειρά πληροφορίες σχετικά με ονόματα μουσικών οργάνων. Το... -
Το παρόν τραγούδι, με προέλευση την Απείρανθο έχει ιδιαίτερη σημασία. Από τη μία, με τον επτάσημο "καλαμαθιανό" ρυθμό του αποτελε...
